Pandemi Döneminde Cerrahi Hastalıkları Hemşireliği Ders Uygulamasına Çıkan Öğrencilerin İlk Klinik Deneyimleri ve Deneyimleri Sırasındaki Kovid-19 Korkusunun Belirlenmesi


PAZAR B., SAVAŞ H.

4.Uluslararası 12.Ulusal Türk Cerrahi ve Ameliyathane Hemşireleri Kongresi, Türkiye, 13 - 16 Ocak 2022

  • Yayın Türü: Bildiri / Özet Bildiri
  • Basıldığı Ülke: Türkiye
  • Lokman Hekim Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Giriş: Öğrenciler ilk klinik uygulama nedeniyle kaygı yaşamanın yanı sıra Kovid 19 pandemisi nedeniyle de kaygı yaşamaktadır.

Amaç: Kovid 19 pandemisinin yeni nesil sağlık hizmeti sağlayıcıları olan hemşirelik öğrencileri üzerindeki etkisi önemlidir. Bu çalışmanın amacı pandemi döneminde öğrencilerin ilk klinik deneyimleri ve deneyimleri sırasındaki Kovid-19 korkusunun belirlenmesidir. 

Gereç Yöntem: Araştırma niteliksel ve kesitsel olarak tanımlayıcı tipte ve Türkiye’deki sağlık temalı bir üniversitenin ikinci sınıf öğrencileri (n:38) ile yapılmıştır. Veriler yarı yapılandırılmış form ile yüz yüze görüşme ve veri toplama formu aracılığı ile toplanmıştır. Niteliksel veriler için, görüşme kayıtları yazıya aktarılmış ve Colazzi’nin fenomenolojik analiz yöntemi ile analiz edilmiştir. Tanımlayıcı istatistikler olarak, sayı ve yüzde (%), minimum, maksimum değerleri, ortalama±standart sapma (X±ss) gösterimi kullanılmıştır. İki ortalama arasındaki farkın belirlenmesinde; parametrik koşullar sağlandığından Student’s t test kullanılmıştır. İlgili Üniversite’nin etik kurulundan gerekli izinler alınmıştır. 

Bulgular: Araştırmaya katılan öğrencilerin %92.1’i kız, yaş ortalamaları 21.00±0.89 ve 20-23 yaş aralığındadır. Öğrencilerin %76.3’ünün klinik uygulama döneminde evde kaldığı ve %68.4’ünün ailesiyle yaşadığı tespit edilmiştir. Pandemi döneminde öğrencilerin %76.3’ünün uykusunu düzensiz, %55.3’ünün yaşam kalitesini kötü olarak değerlendirdiği saptanmıştır. Öğrencilerin Kovid 19 korku ölçeği skoru 23.26±7.40 ve 8-35 aralığındadır. Niteliksel görüşmelerden ise dört tema elde edilmiştir (a) pandemiye ilişkin deneyimler, (b) ilk klinik deneyimler, (c) mesleğe ilişkin düşünceler (profesyonel rol), and (d) klinik süpervizyon.

Sonuç ve Öneriler: Çalışma sonuçları, hemşirelerin olumlu yaklaşımı ile üniversite eğiticilerinin desteğinin öğrencinin mesleğini kabul etme ve kendini meslek adına geliştirmede etkili olduğunu, hastane üniversite iş birliğinin önemini göstermiştir. Ayrıca çalışmanın mevcut küresel sağlık acil durumundan ders almak için yararlı bir araç sağlayacağına ve gelecekteki olası pandemiler için bir referans işlevi göreceğine inanıyoruz.