Ahmed Glokom Valvi Geri-Çıkarımının Klinik Etkinlik ve Güvenliği


EKŞİOĞLU Ü., DEMİROK G., YAKIN M., SUNGUR G., KADERLİ A., ÖRNEK F.

Glokom Katarakt, cilt.14, sa.1, ss.35-41, 2019 (Hakemli Dergi) identifier

  • Yayın Türü: Makale / Tam Makale
  • Cilt numarası: 14 Sayı: 1
  • Basım Tarihi: 2019
  • Dergi Adı: Glokom Katarakt
  • Derginin Tarandığı İndeksler: TR DİZİN (ULAKBİM)
  • Sayfa Sayıları: ss.35-41
  • Lokman Hekim Üniversitesi Adresli: Evet

Özet

Amaç: Ahmed Glokom Valvi geri-çıkarımının gerektiği durumları ve prevelansını değerlendirmek amaçlandı. Gereç ve Yöntem: Ahmed Glokom Valvi geri-çıkarılan 13 olgunun tıbbi bilgileri retrospektif olarak değerlendirildi. Bulgular: Nisan 2002 ve Mart 2017 tarihleri arasında yerleştirilen 324 AGV olgusundan 21 (%6.48) olguda tüp ekspojuru izlendi. Bu olguların 8’i çeşitli metotlarla onarılabilirken, 13’ü implant çıkarımına gitti. Bu 13 hastada çıkarım öncesi konjonktival pediküllü fl eb veya perikardlı ya da perikardsız çift katlı amnion membran örtümünü de içeren ortalama 2.2±0.4 (2/3) kez onarıma rağmen 2 ay içinde tekrarlayan tüp ekspojuru ile karşılaşıldı. İmplantı çıkarılan vakaların AGV ile kalış süreleri ortalama 38.30±36.94 (4-114) ay idi. Ortalama göz içi basıncı (GİB)valv çıkarımı öncesi 13±7(3-30) mmHg iken, geri-çıkarım sonrası 1.günde ilaçsız 26±1 (3-50) mmHg idi. İmplant geri-çıkarımı sonrası ortalama takip süresi 22±14(6-57) aydı. Son vizitte ortalama GİB ilaçlı/ilaçsız 22±10 (5-42) mmHg idi. Sonuç: Glokom drenaj valv implantasyonunda hem erken hem geç dönemde karşılaşılabilen tekrarlayan tüp ekspojuru implant geri-çıkarımının en temel nedenidir. Bu seride valv implantasyonu için en sık endikasyon üveitik glokomdur ve bu vakaların tüp ekspojuru ve ekspojur onarım yetersizliğinin de görüldüğü en sık grup olduğunu söylemek yanlış olmaz. Tüm cerrahi manevraların yetersiz kaldığı ekspojur vakaları için AGV geri-çıkarımı kurtarıcı ve güvenli bir prosedürdür.
Purpose: To evaluate the prevalence and the conditions necessitating an Ahmed glaucoma valve (AGV) explantation.Material and Methods:This retrospective, noncomparative study includes the medical records of one eye of each 13 patients who underwentan AGV removal.Results: A total of 324 eyes received an AGV between April 2002 and March 2017 and 21(6.48%) of them had tube exposure. Eight eye of the21 were successfully repaired by different methods but 13 of them underwent an implant explantation.For the 13 patients, average 2.2±0.4(2or 3 times) repairing procedures were performed for each patient which include conjunctival pedicle fl aps or double layer amniotic membranegraft with/without pericardial patch graft but they required an explantation within 2 months after the last attempt because of recurrent tubeerosion.The mean time with the AGV was 38.30±36.94(4-114)months.The mean intraocular pressure(IOP)value was 13±7(3-30)mmHg justbefore the explantation,and 26±1 (range;3-50) mmHg at the fi rst postoperative morning following the explantation without antiglaucomatoustherapy. The mean follow-up period after the removal was 22±14(6-57) months.The mean IOP value was 22±10(5-42) mmHg with/withoutmedical treatment at the last visit.Conclusions: A tube exposure, which can be considered as both an early and a late complication,is the main reason for an explantation.In thisseries, uveitis is the most common diagnosis for the valve implantation; hence, it is correct to say that uveitic cases are the most common groupsof patients,who not only have a risk of exposure, but also have encountered failure in primary repair of exposure. AGV explantation is a safeand saviour procedure in all tube exposure.