Üçüncü Basamak Sağlık Merkezinde Oküler Travmaya Bağlı Göz İçi Basıncı Yüksekliklerinin Tanı ve Tedavi Sürecinin Değerlendirilmesi: 1990-2018 Yılları Arası 28 Yıllık Analiz


Creative Commons License

Güvenç U., Demirok G., Üney G., Yakın M., Uzman S., Ekşioğlu Ü., ...Daha Fazla

Ankara Eğitim ve Araştırma Hastanesi Tıp Dergisi, cilt.56, sa.3, ss.146-150, 2023 (Hakemli Dergi)

Özet

AMAÇ: Travmaya bağlı göz içi basıncı (GİB) yükselen olguların etiyolojik ve demografik özellikleri ile tedavi süreçlerini değerlendirmek. GEREÇ YÖNTEM: 1990-2018 yılları arasında travma sonrası GİB yüksekliği gelişen 191 hasta retrospektif olarak incelendi. Olguların demografik özellikleri, travma türü, glokom nedeni, lens durumu, görme keskinlikleri, GİB, diğer oküler bulgular, tıbbi ve/veya cerrahi tedaviler ve takip süreleri kaydedildi. BULGULAR: Yaş ortalaması 29,68±19,47 yıl olan 148 (%77,5) erkek, 43 (%22,5) kadın incelendi. Ortalama takip süresi 158±23,73 ay idi. Travma şekli 171 hastada (%89,5) kapalı, 20 hastada açık (%10,5) idi. Travma ile GİB yüksekliği gelişimi arasındaki süre ortalama 78 gün (3 gün-5 yıl) idi. Glokom, hastaların 89’unda (%46,6) açı gerilemesi, 78’inde (%40,8) hifema, 24’ünde (%12,6) lense bağlı idi. Açık yaralanma sonrası lens hasarı ve lens ilişkili GİB yüksekliğinin daha sık olup cerrahi müdahale gereksiniminin de daha fazla olduğu görüldü. Hastalardan %72’sinin glokom ilişkili cerrahi yapılmaksızın yalnızca gözlem ve medikal tedavi ile uygun GİB kontrolü sağlanabildiği gösterildi. Hem künt hem açık travma grubunda en sık tercih edilen efektif cerrahi yöntem trabekülektomi olarak bulundu. SONUÇ: Oküler travma sonrası glokom gelişimi görme prognozunu etkileyen önemli bir unsurdur. Erken tanı ve tedavisi oküler etkilenmenin şiddetiyle orantılı olarak zor olabilir. Bununla birlikte her GİB yüksekliği bu olgularda glokomatöz hasara neden olmayabilir, geçici GİB yükseklikleri ilaçsız da takip edilebilir. Çalışmamızda, erkek ve gençlerde travma sonrası GİB yüksekliği sıklığı kadın ve diğer yaş gruplarına göre daha fazla görülmüştür. Bunun belirtilen popülasyonda daha fazla travma maruziyeti ile ilişkili olabileceği düşünülmüştür. Kapalı travmalar GİB yüksekliğine daha fazla sebep olmaktadır. Buna karşın, açık yaralanmalardan sonra glokom cerrahisi ihtiyacı daha fazladır. Açı gerilemesi, travma sonrası GİB yüksekliğinin en sık sebebidir. Bu nedenle mümkün olan tüm olgularda açı değerlendirilmesi gereklidir. Travma sonrası lensin durumu prognoz ve glokom cerrahi seçimini etkileyecektir. Travma sonrası geç dönemde de GİB yüksekliği geli- şebileceği için düzenli takip sekonder glokom tespiti açısından çok önemlidir. Anahtar Kelimeler: Oküler travma, künt travma, açı gerilemesi glo- komu, travmatik glokom

AIM: To evaluate the etiological and demographic characteristics and treatment processes of patients with trauma-induced elevated intraocular pressure (IOP). MATHERIAL AND METHOD: We retrospectively analysed 191 patients with elevated IOP after trauma between 1990 and 2018. Demographic characteristics, type of trauma, cause of glaucoma, lens status, visual acuity, IOP, other ocular findings, medical and/or surgical treatments and follow-up periods were recorded. RESULTS: A total of 148 (77.5%) males and 43 (22.5%) females with a mean age of 29.68±19.47 years were analysed. Mean follow-up period was 158±23.73 months. The type of trauma was blunt in 171 patients (89.5%) and open in 20 patients (10.5%). The mean interval between trauma and IOP elevation was 78 days (3 days-5 years). Glaucoma was due to angle regression in 89 (46.6%), hyphema in 78 (40.8%), lens-related in 24 (12.6%) patients. Lens damage, lens-related IOP elevation and need for surgical intervention were more common after open injuries. 72% of the patients were able to achieve appropriate IOP with observation and medical treatment alone without surgery. Trabeculectomy was the most preferred effective surgical method in both trauma groups. CONCLUSION: The development of glaucoma after ocular trauma is an essential factor affecting visual prognosis. Early diagnosis and treatment might be challenging in proportion to the severity of ocular involvement. However, not all IOP elevations may cause glaucomatous damage, transient IOP elevations could be monitored without medication. In our study, the frequency of posttraumatic IOP elevation was higher in men and young people. This might be related to more trauma exposure in the indicated population. Blunt traumas cause IOP elevation more frequently. In contrast, the need for glaucoma surgery is more frequent after open injuries. Angle recession is the most common cause of posttraumatic glaucoma. Therefore, angle assessment is necessary in all possible cases. The status of the lens after trauma will affect the prognosis and choice of surgery. Regular follow-up is crucial for the detection of secondary glaucoma since IOP elevation may develop in the late post-traumatic period. Keywords: Ocular trauma, blunt trauma, angle recession glaucoma, traumatic glaucoma